Sunday, May 15, 2011

Es es… « ayaklarinabakyoladevam

Telefondan biseyler yazmak zor ama olsun…
Eskisehirdeyim… Hayatımın neredeyse 6 en güzel senesini yaşadığım ,asık oldugum sehir…
Neden mı ? Çünkü burda büyüdüm ben… Toy dum geldigimde 18… Hayata yeni atılmaya çalışan, anlamaya algılamaya calisan… Buyumek icin kosusturan….
Beni ben yapan…
Asla vazgecmeyecegim, gecemeyecegim…
An larim , ani larim burası benim…
Bugün geleneksel pilav gunü vardı… üniversiteden En yakınlarımdan biri vard sadece… Yakınlarımdan çok… Ama en yakınların bahaneleri vardı hep…
Çok glenceliydi… Mutlu… Senede bir gün dedikleri gerçekleşti… Muhabbet eski günler falan… Gün devam eder geceye gecilir… Gir gir şamata gece corbalarla sonlandi!!! Eve dönmek uzereydim… 2 sene oturduğumuz merkez in merkzindeki mükemmel evimizi ve Eskisehir sokaklarında pervasizca dolaşmayı özlediğimi farkettim… Arkadaşımın evinin kapısını acmak üzereyken anahtarı cekip vurdum kendimi sokaklara… Saat olmuş 2! Korkmak? Herkes sokaklarda daha yeni yeni eve mı gitsek mOdundalar… Yemek yemeceler sokalarda gezmeler… Ben okurken biz burdayken bir ara favorimizdi, egelencede cikinca kanatlinin önündeki kenarı havuz olan heykellerde fotograf cektirip, suya dusup gülüp eglenirdik… Çıplak ve ıslak ayaklarla eve donerdik güle eğlene bağıra çağıra…
evimi özledim ben artık benim olmasa bile özledim.. Deli gibi
yuruorum… Ama çok mutluyum… Büyüdüğüm yerdeyim çünkü!!! Adim adim ani ani her yeri gezdim her yeri…
korkmadan ait olarak benim
sevdiğim gibi sehri beni sevdiğine inanarak!!! Kimseye haber vermeden kendimce
içimden geldigi gibi… Dolaştım bütün adaları… Aradan eski evimize çıktım… Porsuk nehrini Goren kısmen ortada güzel bir apartmanın ikinci katı olan evimizin önüne geldim!!!
Mavi gece lambası havasında bir Işık vardı gece 2 civarlarında… Hoşuma gitmedi… Biz hep
sarı los Işık kullanirdik… Balkona oturup geleni geceni izler hayal kurup Muhabbet ederdik…
Balkon boş! İsik kotu ama eskiden bile olsa benim
evim ya… Durdum önünde… Uzun uzun baktım…
Ne anılar ne güzel günlerim oldu burda!!! Ömre öğrenmeye bedel…
Baktım bakindim, özledim düşündüm
yine özledim ve yürümeye devam ettim… Tüm
eskiler gıbi rn guzel eski evimi De geride bırakarak…
Mutlu mutlu geri dondüm başladığım yere… Sanki bir gün özlediğim butun gecmisim benim olacakmış gibi…
Mutlu oldum bu gece çok!!! Eskileri anmak kısmen yasamak iyi geldi… 6 seneyi 1 gecede yasamaya çalışmak mutlu etti iste…
Küçük seyler mutlu ediyor iste… 30 dakikalık küçük eakisehir tur'u çok mutlu ediyor iste… Gerisi şimdilik hikaye… Amac ta bu değil miydi zaten?
Geleneksel pilav gunü! Birbirimizi Eskişehir'i hatırlayalım gunü yani!!! Beni çok ama çok mutlu etti yine!!!!
Hayatimdaki en doğru kararlardan biriymiş! Eskisehir de iibf de okumak!!!
Çok güzel oldu bu pilav gunü ve gecesi…